Agatha Christie to jedna z najsłynniejszych pisarek świata, która stworzyła wiele kultowych kryminałów. Autorka wykreowała m.in. postać detektywa Herkulesa Poirota. Czy urodzony w Belgii oficer policji mógł mieć swój pierwowzór? Jak opisane przez Christie sprawy kryminalne mają się do faktycznych zdarzeń? Sprawdzamy, czy w fikcji literackiej mogło być, chociaż ziarno prawdy!
Herkules Poirot był głównym lub drugoplanowym bohaterem ponad 30 powieści angielskiej pisarki. Słynący z błyskotliwej inteligencji i logicznego myślenia policjant przeszedł na „drugą stronę mocy” i zaczął robić karierę prywatnego detektywa. Śledczy w wielu przypadkach może stanowić za wzór dla współczesnych detektywów.
Kim jest Herkules Poirot? To legendarna postać literacka
Kariera Poirota wiąże się wokół brytyjskiego wywiadu, policji i spraw kryminalnych dla prywatnego detektywa. Legendarny śledczy (z charakterystycznym, zakręconym w górę wąsem) pracował po I wojnie światowejw angielskich służbach specjalnych, a wcześniej działał w policji. Zmęczony działalnością publiczną policjant (mający wtedy ogromny majątek i poważanie w społeczeństwie) postanowił założyć własną działalność detektywistyczną.
W czasie literackiej kariery Herkules Poirot rozwiązał wiele spraw kryminalnych, które były głośno komentowane przez opisane w książkach Christie społeczeństwo. W prowadzeniu śledztw bazował szczególnie na drodze dedukcji i analizie materiału dowodowego. Podczas przesłuchania w efektywny sposób potrafił wcielić się w rolę sprawcy, aby znaleźć motyw, opisać przebieg zdarzeń, a także znaleźć mordercę lub złodzieja.
Dodajmy, że Poirot słynął z ogromnego majątku (był podobno przedstawicielem arystokracji i jednym z najbogatszych Brytyjczyków) oraz ekstrawaganckiego zachowania i osobliwych manier. Nie był doceniany przez policjantów i przeciwników, co wykorzystywał w pracy. Najsłynniejsze powieści z Poirotem w roli głównej to „Morderstwo w Orient Expressie”, „Śmierć na Nilu” oraz „Pięć małych świnek”.
Sama Agatha Christie była wielokrotnie doceniana przez krytyków i czytelników za realizm swoich powieści i bardzo rzeczywiste przedstawienie aspektów pracy współczesnych detektywów, ich narzędzi, sposoby prowadzenia śledztwa, a także drogi do faktów. Czy była to wyłącznie kwestia wyobraźni legendarnej autorki? Okazuje się, że w jej powieściach jest ziarno prawdy!
Czy Poirot miał pierwowzór z realnego świata? Okazuje się, że tak!
Według badaczy Herkules Poirot miał swój pierwowzór. W 2014 roku Michael Clapp, emerytowany dowódca brytyjskiej marynarki i śledczy podał, że znalazł osobę, która mogła być inspiracją dla książek Agathy Christie. Kim jest ów detektyw?
Clapp uważa, że prawdziwy Poirot to Jacques Hamoir – były żołnierz belgijski, inspektor tamtejszej policji i działający w Anglii detektyw. Hamoir (podobnie jak jego domniemany, literacki odpowiednik) przybył do Wielkiej Brytanii prosto z wojennego frontu. Zgadza się wiek, pochodzenie i zawód wykonywany przez obydwie postaci – literacką i prawdziwą. To jednak nie wszystko.
Czytaj także: Monitorowanie komputera pracownika – co warto wiedzieć?
Sam belgijski śledczy był uchodźcą wojennym, który wraz z grupą 500 osób przybył do południowo-zachodniej Anglii. Informacje tę potwierdzają archiwa aktywistki, która opiekowała się przybyszami (aktywistka była spokrewniona z Michaelem Clappem). Okazuje się, że uchodźców wspierała także 24-letnia wtedy Agatha Christie. Mogła poznać wtedy Hamoira, gdyż wystąpiła m.in. na koncercie, na którym obecny był belgijski śledczy. Już rok później (w 1915 roku) pisarka rozpoczęła pracę nad swoim pierwszym kryminałem.
Sama autorka przyznała, że postać Herkulesa Poirota ma realny pierwowzór. Brytyjka nigdy nie chciała jednak przyznać, kto jest osobą, na której się wzorowała. Archiwalne dokumenty stanowią podstawę sądzić, że był to właśnie Jacques Hamoir.
Sprawy prowadzone przez Poirota – czy jest tam ziarno prawdy?
Z pewnością Belg nie prowadził jednak licznych śledztw, które opisała Agatha Christie. Wiadomo, że po wojnie wrócił do swojego kraju i przebywał tam ze swoją rodziną. Zmarł w 1944 roku w wieku 86 lat. Potomkowie Hamoira nie są jednak znani. Nie wiadomo czy jego córka miała dzieci, a syn zginął w Anglii.
Same śledztwa opisane w powieściach Christie są luźnym nawiązaniem do otaczającej ją rzeczywistości. Często w książkach posługiwała się motywem otrucia i opisem trucizn (podczas wojny pracowała jako aptekarka). Opisała też tajemnicze zniknięcie z 1926 roku oraz podróż pociągiem Orient Express na wschodzie, który okazał się miejscem akcji najsłynniejszej powieści pisarki.
Sprawy przedstawione przez autorkę nie miały jednak realnego odzwierciedlenia w rzeczywistości. Wpływ na jej twórczość miały natomiast także poboczne sprawy kryminalne np. podejrzenia męża o zdradę i morderstwo. W połączeniu z jej niebywałą kreacją i wyobraźnią ziarno prawdy przełożyło się na bestsellery, które są chętnie czytane do dzisiaj.
